Depresja jest chorobą. Nie jest oznaką słabości, nieudanego charakteru. Dotyka ludzi w różnym wieku, niezależnie od płci czy statusu społecznego. Utrudnia lub uniemożliwia codzienne funkcjonowanie.
Obniżony/obojętny nastrój, smutek, brak energii, utrata sprawności intelektualnej, pesymistyczne widzenie przyszłości, niska samoocena, brak zainteresowania czynnościami, które dotychczas sprawiały przyjemność, zaburzenia rytmów okołodobowych (m.in. zaburzenia rytmu snu i czuwania), zmniejszony/zwiększony apetyt to typowe objawy depresji.
Ta choroba jest przyczyną bólu i cierpienia psychicznego. Skutki nieleczonej depresji bywają bardzo poważne. Najpoważniejszym z nich jest samobójstwo.
Przyczyny depresji są wielowymiarowe. Mają na nią wpływ czynniki endogenne (genetyczne, metaboliczne), egzogenne (związane z obciążeniem chorobami somatycznymi, przyjmowanymi z ich powodu lekami działającymi depresjogennie, uzależnieniem od leków uspokajających/nasennych, alkoholu, narkotyków), psychogenne– trudne wydarzenia życiowe, straty, zmiany.
Depresję można i należy leczyć. Najkorzystniejsze są metody kompleksowe, obejmujące psychoterapię i farmakoterapię. Nowoczesne leki antydepresyjne działają skutecznie i są bezpieczne.